OUR PARISH PRIEST

HUNYO 29     A. KUWENTO NG BUHAY   Malaking kapistahan sa Roma ang araw na ito. Ayon na rin sa turo ng mga Ama ng simbahan, nagkakaisa sila sa pagtanggap sa katotohanan na ang simbahan sa Roma ay natayo sa pamamagitan ng pagpupunyagi ng dalawang magigiting na apostol, sina San Pedro at San Pablo.   Subalit sa pagdiriwang, halos ang lahat ng atensyon ay laging nakatuon kay San Pedro, ang unang obispo ng Roma.     Pagkatapos tanggapin ang Espiritu Santo noong Pentekostes, si San Pedro ay nangaral sa Judea (tingan sa Gawa, kabanata 1 at 2).   Dahil sa kanyang bagong angking tapang, siya ay itinapon sa piitan ni Haring Herodes. Ayon sa Bibliya, isang anghel ang nagpakawala sa kanya mula sa kulungan (Gawa 12).   Nakarating si San Pedro sa Antioquia kung saan itinatag niya ang simbahan at siya ang unang naging obispo ng mga Kristiyano doon. Pagkatapos nagpunta naman si San Pedro sa Roma.   Ang pagiging tagapagtatag ng simbahan sa Roma at ang pagigi

ANG GANTIMPALA NG PAGBIBIGAY   May mga mongha na dumating sa isang malayong bayan upang magsimula ng monasteryo doon.   Subalit ang tumambad sa kanila ay isang malawak na lupa na walang nakatayong anuman – tanging matataas na talahib, tigang na lupa, at mga naglalakihang bato.   Nang mabatid ito ng isang pamilya sa bayan, inanyayahan nila ang mga mongha na sa kanilang bahay muna manirahan. Hinati nila ang bahay para may privacy ang mga mongha at may lugar naman ang pamilya para sa kanilang sarili.   Ang mabubuting may-ari ay nagbahagi ng kanilang tubig, kuryente at serbisyo sa mga mongha. Pati ang maliit na anak na lalaki ay naging taga-takbo ng mga mongha kapag may kailangan sa labas.   Makalipas ang ilang taon, lumipat din ang mga mongha sa bago nilang monasteryo.   Ilang taon pagkatapos, ang batang lalaki na anak ng mag-asawa ay pumasok sa seminaryo, naging pari, at nag-aral pa sa ibang bansa.   Nagantimpalaan ang bukas-palad at mapagtiwalang pananampalat

THE REWARD OF GENEROSITY   A group of nuns went to a remote provincial area planning to start a monastery.   But all they had was a vast donated land without any structures on it – only tall grass, parched soil and rocks.   When a family in the town heard of this, they invited the nuns to stay in their house. They installed dividers to separate the nuns’ quarters from the family space.   The good owners shared their water, electricity and other services to the nuns. Even their young son served as errand boy for the nuns’ needs outside their improvised convent.   After some years, the nuns left that house and moved into a new monastery.   Years later, the son of the owners entered the seminary, was ordained priest after some years and even went to Rome for further studies.   The generous heart and trusting faith of his parents was rewarded with the gift of a vocation!   Today’s first reading (2 Kings 4) narrates the generosity of a couple of Shunem to the

HUNYO 26                                                       A. KUWENTO NG BUHAY   Mahal sa puso ng maraming mga Katoliko, lalo na ang mga layko, ang ating santo ngayon. Ang kanyang buhay ay naging instrumento upang akayin ang maraming mga tao sa landas ng pagpapakabanal na kakaiba ang konsepto: maaaring maging banal ang isang tao sa paggawa ng kanyang ordinaryong gampanin araw-araw. Iyan ang tanging pamana ni San Josemaria.   Si Josemaria Escriva de Balaguer ay mula sa pamilya nina Jose at Dolores Escriva ng Barbastro sa bansang Espanya. Ipinagkaloob siya ng Diyos sa pamilyang ito noong Enero 9, 1902.   Anim na magkakapatid sina Josemaria.   Bata pa lamang si Josemaria ay nadama na niya ang bokasyon sa pagpapari. Alam niyang dito siya nais ng Diyos na maglaan ng kanyang buong buhay. Pumasok sa seminaryo si Josemaria at tapat na hinanap na paglingkuran ang Diyos.   Naging isang ganap na pari siya at naglingkod muna sa isang maliit na parokya s

HUNYO 24     A. KUWENTO NG BUHAY   Karaniwan sa mga kapistahan ng mga santo ang ipinagdiriwang ay ang kanilang maluwalhating kamatayan, ang kanilang pagsilang sa langit.   Kung tutuusin, tatlong kaarawan ng pagsilang sa lupa lamang ang kasama sa talaan ng mga kapistahan.   Ipinagdiriwang natin ang kaarawan ng pagsilang ng Panginoong Hesukristo sa Disyembre 25, ng Mahal na Birheng Maria sa Septiyembre 8, at ni San Juan Bautista sa araw na ito, Hunyo 24.   Ang Mabuting Balita ang saksi sa mga pangyayari sa pagsilang ni San Juan Bautista.   Matutunghayan ito sa Mabuting Balita ayon kay San Lukas, kabanata 1.   Si San Juan ay anak ni Zacarias at Elisabet.   Si Elisabet ay pinsan ng Mahal na Birheng Maria. Isang himala ang naganap sa pagsilang ni Juan sapagkat kapwa matanda na at baog pa ang kanyang mga magulang.   Si Zacarias ay isang paring naglilingkod sa Templo. Habang nag-aalay sa Templo, nagpakita sa kanya ang Arkangel Gabriel na may bal

MALAYANG NGUMITI   Sino po iyang babae sa picture sa itaas? Siya ang unang pumasok sa isip ko nang mabasa ko ang mga pagbasa natin ngayong Linggo (Jer 20: 10-13 at Mt 10: 26-33).   Siya si Asia Bibi, isang Katolikong Kristiyano mula sa Pakistan. Pero wala iyang matamis na ngiti na iyan ilang taon ang nakalilipas. Noong 2009 uminom lang siya sa baso na ininuman ng mga kapitbahay niyang Muslim. Hindi ito nagustuhan ng mga Muslim dahil bawal daw uminon ang Kristiyano sa parehong baso. Nagalit sila sa kanya at ginawan ng kasinungalingan at kuwento-kuwento.   Ini-report siya sa mga awtoridad na binastos daw niya ang pangalan ni Mohammad. Binugbog siya at inaresto, ikinulong, at nasentensyahan ng kamatayan sa pamamagitan ng bigti. Kung hindi sa foreign media, tapos na sana ang buhay niya.   Matapos ang 10 taon, napatunayang wala siyang sala pero nais pa rin ng mga Muslim na patayin siya. Kaya kailangan siyang umalis sa kanyang bansa sampu ng kanyang pamilya, para sa kanilang

FREE TO SMILE   Who is the woman in the above photo? Well, she was the first person to come to my mind when I read today’s first reading (Jer 20: 10-13) and Gospel ( Mt 10: 26-33).   She is Asia Bibi, a Catholic Christian from Pakistan. But that beautiful smile was not there years ago. In 2009, she drank water from a glass that belonged to her Muslim neighbors. Some of them got angry because they insisted that Christians are not allowed to use the utensils of Muslims.   They reported to authorities that she blasphemed their prophet Mohammad. She was beaten and arrested and later convicted and sentenced to death by hanging. If not for the international media, her story would have been over.   After 10 years she was acquitted but mobs still demanded her death that she was forced to leave her country for her safety and her family.   Why did she suffer physical, emotional, and spiritual torments? All because she is a Christian and never turned her back on her faith in s

ANG HAMON NG “KAWALAN” NI KRISTO   Ibang iba ang pagsamba nating mga Katoliko maging sa ibang mga Kristiyano.   Ang pamayanang pagsamba natin ay nagaganap sa Misa o Eukaristiya kung saan ang Komunyon ay isang kinasasabikang bahagi ng pakikiulayaw sa Panginoon.   Maraming mga Protestante ang nakakatuklas na rin ng Komunyon sa kanilang mga pagsamba.   Ang kaibahan sa atin ay hindi sila naniniwala sa “Tunay na Presensya” ng Panginoon sa Komunyon nila.   Bilang mga Katoliko, ang Tinapay at Alak ay nagiging totoong “Katawan at Dugo ng ating Panginoong Hesukristo” sa Banal na Misa.   Ito ang pahayag ng Panginoon sa Mabuting Balita ngayon: ang aking laman ay tunay na pagkain, at ang aking dugo ay tunay na inumin. Sinumang kumain ng aking laman at uminom ng aking dugo ay mananatili sa akin at ako sa kanya (Jn 6: 55-56).   Kaya buong ingat at buong galang tayo sa harap ng Komunyon, nagsisisi muna sa kasalanan at minsan nga kailangan pang mag Kumpisal bago tumanggap s

CHALLENGE OF THE “REAL ABSENCE” OF CHRIST image from the internet; thanks!   We Catholics have always worshipped differently even from other Christians.   Our community worship takes place within the Eucharist or Mass, where receiving Holy Communion is a climax of our union with the Lord.   Many Protestants are re-discovering Communion and are now doing it too, in their services.   But the difference is that while other Christians now have Communion, they do not believe as we do in the “Real Presence” of Christ in the Eucharist.   Catholics believe that the Bread and Wine at Mass truly become the “Body and Blood of the Lord Jesus Christ.”   Jesus says in the Gospel today: For my flesh is true food, and my blood is true drink. Whoever eats my flesh and drinks my blood remains in me and I in him (Jn 6: 55-56).   That is why we receive him with deep respect, asking forgiveness for our sins, and going to Confession if possible if we are conscious of serious sins

SAMAHAN NINYO KAMI, PANGINOON   Ang Linggo ng Santissima Trinidad, ay higit sa lahat, pista ng pang-unawa. Maraming tao ang hirap maintindihan ang sentrong ito ng ating doktrina dahil tila masalimuot.   Naniniwala ka ba sa Iisang Diyos? Oo, Iisa ang Diyos.   E bakit, may Ama, Anak at Espiritu Santo pa? E kasi, ang Ama, Anak, at Espiritu Santo – tatlong “persona” – ay Iisang Diyos nga! Di puwedeng bawasan; di puwedeng sumamba sa isa at iwan ang dalawa!   Ang Diyos ay Isa sa Tatlong Persona! Kuha mo ba? At maraming di-Kristiyano ang magkakamot ng ulo at tititig sa atin na tulala.   May debate sa pagitan ng isang pastor at isang Muslim scholar. Ang Pastor ay naniniwala sa Santissima Trinidad, Trinity. Ang Muslim ay naniniwala sa Tawhid, na ang Diyos ay isa, period.   Tulad ng mga fundamentalist Christians, laging tanong ng Muslim ay: nasaan yan sa Bible mo? Na para bang ang Bible ay ensayklopedia o Google. Kaya ang unang tanong ng Muslim: ipakita mo s akin ang sali

WALK WITH US, LORD   Trinity Sunday is above all, a feast for the understanding. Many people have a hard time believing this central doctrine of our faith because it seems complicated.   Do you believe in three gods? No, we believe in One God.   Then why are there Father, Son and Holy Spirit? Well, because the Father, Son and Holy Spirit – three “persons” – is one God! You cannot remove one; you cannot worship one and leave out the other two.   God is one in Three Persons! Got it? And many non-Christians will scratch their heads and stare at us with questioning eyes and open mouth.   There was a debate between a Protestant pastor and a Muslim scholar. The Protestant believes in the Trinity, the central doctrine of Christianity. The Muslim believes in Tawhid, the absolute oneness of God, the core teaching of his religion.   And Muslims, like fundamentalist Christians, will always ask, “where is that in the Bible?” as if the Bible is an encyclopedia. So the Muslim