OUR PARISH PRIEST

--> ANG LAKAS NG MALIIT Kailangang tanggapin natin na madalas, natutuklasan nating maliit ang ating pananampalataya. Kung kailan akala natin matibay tayo, saka naman yayanigin tayo ng problema, o paghihirap na talagang humahamon sa pinaka-ugat ng buhay. Ang mga pagsubok ay laging tila palakol na humahampas sa pananampalataya ng isang Kristiyano. Ito siguro ang dahilang kung bakit sa Mabuting Balita (Lk 17:5ff) ang kahilingan ng mga alagad ay: Panginoon, dagdagan mo po ang aming pananampalataya. At kung bakit ito rin ang umaalingawngaw sa labi ng napakarami sa atin araw-araw: Panginoon, dagdagan mo po ang aming pananampalataya dahil dumadaan kami sa hirap ng relasyon, karamdaman, pag-aalala, pagkalito, kawalan ng kasiguraduhan sa bukas. Panginoon, dagdagan mo po ang aking pananampalataya. At Diyos lang naman talaga ang makakapagdagdag sa ating pananampalataya. Pero binibigyan din tayo ng pagkakataon na makiisa sa pagpapalago ng ating pananampal

--> THE STRENGTH OF THE SMALL We need to accept the fact that at times, we discover that our faith is really small. Just as we think that our faith is robust, comes a problem, a concern, or a difficulty that shakes us from our foundation and threatens the root of our existence.  Challenges and trials in life always strike at the faith of a Christian. Maybe this is the reason why in the gospel (Lk 17:5ff) the earnest request of the disciples to the Lord was: Lord increase our faith. And this is why this prayer is echoed on the lips of so many each day: Lord increase my faith for I am going through a trying relationship, a terrible sickness, anxieties over the future, a sense of abandonment and confusion, a lack of security for the future.  Lord increase my faith! Only God can increase our faith! But the Lord also gives us the chance to participate in the active growth of our faith. He did not say: “Ok I will increase it!” And magically, faith b

--> HINDI PA TAPOS ANG KUWENTO MO Habang binabasa natin ang Lukas 15, naaalala natin ang nabuhay na pag-asa ng alibughang anak sa harap ng kanyang mahabaging Ama at habang dumadako naman tayo sa Lukas 16, nakikilala natin ang dalawang karakter, si Lazaro na mabaho, gutom, pulubi na nakaupo sa labas ng trangkahan ng mayamang lalaki (na walang pangalan, kasi puwedeng siya ay sinuman sa atin) na hindi man lamang nangahas na bigyan si Lazaro ng anumang tulong. Tila si Lazaro ang tunay na kaawa-awa sa kanilang dalawa. Mahirap na, maysakit pa, walang magawa, naghihintay na lang ng huling hininga para matapos na ang lahat ng paghihirap sa buhay sa mundong ito. Para bang, ang dulo ng buhay ang pinakamasayang araw dahil ito ang hudyat ng dulo ng lahat ng pagkabusabos na dinanas niya sa buhay. Pero ang sabi ng Panginoon kay Lazaro: hindi pa tapos ang kuwento ng buhay mo. Dahil pagkatapos sa lupa, si Lazaro (nakita ng mayaman matapos ang kanyang sariling k

-->   THE STORY IS NOT OVER YET While reading Luke 15 reminds us of the revived hope in the heart of the prodigal son before his all-merciful Father, Luke 16 brings us face to face with two characters, Lazarus, a dirty, hungry beggar who lay at the doorstep of th rich man (notoriously unnamed, since it can be us today) who never bothered to lift a finger to feed Lazarus. It might seem that Lazarus was the more pitiful of the two. Poor, sick, helpless, on the verge of oblivion, he was just waiting for the time to expire his last breath and blissfully end his earthly suffering. For such a man, the end of earthly life must be the most glorious event of all for it will then be the end of all his misery. Yet the Lord was telling Lazarus: your story is not over yet.  For after his earthly life, Lazarus, as he was seen by the rich man, also after his own death, lived on in luxury and comfort, in the bosom of the heavenly Father. After ending all pain in

--> NAGHIHINTAY SIYA SA MALILIIT NA BAGAY Boring na ba ang mga araw-araw mong gawain? At ang mga paulit-ulit na pangyayari sa buhay mo bawat araw? Hindi ka ba makapaghintay na marating ang pangarap at ang mga matatayog na hangarin mo para sa kinabukasan? Sabi ng Panginoon sa atin, medyo mag-isip-isip (Lk 16:10). Dahil iyong mga maliliit na bagay sa buhay ay mahalaga sa langit. Iyong nakababagot na gawain araw-araw ay landas patungo sa kaligtasan. Ang mga ito ang simula ng bukas na higit pa sa inaasahan. Sabi ng Panginoon: ang sinumang matapat sa maliliit na bagay ay magiging matapat din sa malalaking bagay. Ang mapagkakatiwalaan sa maliliit at karapat-dapat sa tagumpay at kaganapan ng buhay. Kaya nga, ang gawain mo sa bahay para sa asawa at mga anak, ang pag-aaral ng lesson sa iskul, ang pagpasok sa trabaho na may sigla, ang pagmamahal sa mga atas na dapat gawin ngayon – maaaring para sa iba ay maliit, mahirap, walang halaga pero sa Panginoon i

--> HE EXPECTS THE LITTLE THINGS Bored with your usual daily tasks? Bored by the routine that you have to go through each day? Impatient to get to your dream or to do the extraordinary feat you have been imagining to accomplish? Jesus tells us today to think again (Lk 16:10). For the little things count a lot in heaven. The boring routine may be the road to salvation. The daily tasks are the start of a future more than you can imagine. The Lord says: the one who is faithful in little things will be faithful in bigger ones. The one who proves trustworthy in little things will receive the reward of success and fulfillment in life. So maintaining the house for your husband and children, religiously reviewing and studying for school, coming to work with enthusiasm and joy, loving your daily duties as essential components of your and God’s dream for your future – these may be considered tedious, menial, insignificant by many people today, but to the

--> DAANIN SA NGITI! Ang dami nang nasabi tungkol sa talinghaga ng nawawala – tupa, kusing o anak man. Oo, tungkol ito sa pagsisisi, pagbabalik-loob at awa ng Diyos. Pero tungkol din ito sa isang bagay na nasa pundasyon ng tatlong nabanggit. Bakit nga ba magsisisi? Bakit babalik sa yakap ng Ama? Bakit mahabagin ang puso niya? Kasi, dahil ito sa kagalakan! Ang Mabuting Balita (Lk 15) ang nag-aanyaya sa atin na tingnan muli ang Diyos at pagmasdan ang mukhang hindi natin inaasahan – ang mukha ng nakangiti, masayahing Diyos. Magkakaroon ng higit na kagalakan sa langit… dahil lagi naman talagang may kagalakan sa langit!  Dahil ang langit ay karanasan ng kagalakan na magmumula lamang sa pakikipagtagpo sa Diyos. Pansinin ang simula ng Mabuting Balita. Ang mga eskriba at Pariseo ay lumapit kay Hesus upang mag-reklamo, mag-himutok, magngitngit sa galit dahil laging kasama ni Hesus ang mga makasalanan. Maraming tao ang akala ay dapat lagi silang s

--> SMILE WITH GOD! Much has been said about the parables of the lost – sheep, coin and son.  Yes, it is about repentance, conversion, and God’s mercy. But it is also about something that lies at the basis of all three. Why repent? Why return to the arms of the Father? Why is our God the Father of mercies? It is because of joy. The Gospel (Luke 15) invites us to look at God again and see in him the face we do not normally expect – the face of a smiling, joyful God.  There will be more  joy in heaven… because there is always rejoicing in heaven!  For heaven means to experience the joy that can only come from a real encounter with God. Notice the beginning of the gospel. The scribes and pharisees came to Jesus complaining, grumbling, boiling in anger that Jesus was always seen in the company of sinners. There are people who think they need to be sober. But God is not asking us to be sober-faced, only to be sober-minded. In answer

--> ISALI MO ANG ISIP! Maraming mga tao ang lumalayo na sa relihyon dahil gusto nilang maging malaya. Kasi ang relihyon daw ay ginagawa lang tayong mga tau-tauhan na susunod kahit hindi nauunawaan ang mga bagay. At totoo din naman na maraming taong may pananampalataya daw pero hindi naman alam kung ano talaga ang kahulugan ng kanilang ginagawa o isinasabuhay. Sa Mabuting Balita ngayon, Lk 14: 25-33, winawasak ng Panginoon ang maling gawi na pananampalatayang walang pagkakaunawa at ang bulag na pagsunod sa nakaugalian or tradisyon lamang. Sabi ng Panginoong Hesus, kailangang mag-isip-isip din kapag may time. Para daw itong pagpaplano sa paggawa ng isang tore para hindi maudlot ang pagawain kapag nasa kalagitnaan na. Para daw itong isang hari na nag-iisip mabuti kung makikidigma ba o makikipag-negosiasyon na lamang sa makapangyarihang kaaway. Buong buhay ang kalahok sa bawat akto ng pananampalataya. Marami sa atin ang pananampalataya ay pinatatak

--> INCLUDE THE MIND! Many people shy away from involvement in religion because they want to be independent. And religion or faith will make them mere followers, blindly obeying without understanding. Actually this fear is not unwarranted, because so many people claim to have faith but really do not understand what this faith really means for them. The gospel today, Luke 14: 25-33, destroys this idea of blind obedience and unthinking faith. Jesus tells us that following him necessitates the active use of the brain, the mind, reasoning itself. He likened faith in him to the serious job of planning to build something important so that you won’t suffer the trap of backtracking once you are in the middle of things. He gave as inspiration the work of a king who strategizes how to win a battle or a negotiation with a powerful enemy. Faith in the Lord involves the whole of our lives. So many people are moved only by emotions.  Some are prompted by nee