LINGGO NG PALASPAS B
-->
PAGPAPAKASAKIT BILANG
PASYA
Ngayong Mahal na Araw, hindi mapigilang
itanong sa pagmumuni-muni natin sa harap ng Krus: bakit kailangan po kayong
maghirap at mamatay, Panginoong Hesus? Ayon sa tradisyon natin, nasaktan ang
Diyos sa kasalanan at nais niyang hanguin tayo dito. Subalit kailangan niya ng
biktimang magdadala at magbabayad sa Diyos. Ang Panginoong Hesus lamang ang
maaaring makagawa nito dahil siya lang ang may kapangyarihan at halagang walang
hanggan sa harap ng Ama. May punto, tama, pero tila hindi maganda ang epekto sa
ating kaisipan: sinong ama baa ng maghahangad ng kamatayan ng anak? Hindi ba ayon
kay Hesus, ang kanyang Ama ay mabuti?
Maaari nating tingnan ang
pagpapakasakit ni Hesus sa mas bago at sariwang paraan. Ayon sa mga guro ng
pananampalataya, hindi ang Diyos ang naghangad magkaroon ng biktima. Tayo ang
lagng naghahangad ng biktima. Ang lipunan ay naghahanap ng maaaring
pagbintangan, sisihin at kamuhian. Laging may mga taong iniiwasan at
ipinupuwera – yung mga dayo, migrante, adik, lgbt, walang pinag-aralan, may
kapansanan, atbp.
Malayang inako ni Hesus ang
maging biktima upang ipamukha sa atin ang ating ugaling marahas at isip na
makapamuhi. Niyakap niya ang tadhana ng pasakit at kamatayan hindi dahil gusto
niya ito kundi upang wakasan ito at baguhin tayo. Ang sinaunang pilosopo na si
Plauto ang nagsabi daw: homo homini lupus – ang tao ay tila mabangis na aso sa
kapwa tao. Di ba minsan nga mas mabangis pa ang tao kaysa sa mga hayop? Pinasok
ni Hesus ang kuta ng mga mabangis na aso hindi upang maluray siya doon kundi
upang maging pinuno nila sa daaan ng pagkakasundo at kapayapaan.
Inilalarawan ng mga pagbasa ang
pasya ng Panginoon na akuin ang krus na may katatagan at pag-ibig para sa atin.
Sinasabi ni Isaias (50) na buong pusong ininda ng Mesiyas ang hirap dahil alam
niyang kasama niya ang Diyos at hindi siya iiwanan. Sinasabi ni San Pablo sa
Filipos 2 na ang Panginoon ay malayang naghubad ng kanyang karangalan,
nagpakababa at sumunod sa Ama. Kahit na humantong ito sa kamatayan, nagdala din
ito ng pagsamba ng sangkatauhan at luwalhat ng Diyos Ama.
Maraming mga tao ngayon ang
naghihirap hindi dahil gusto nila. Ito ay dahil, tulad ni Hesus, sila din ay
may layunin para sa kapwa. Kabahagi si Hesus ng mga hangarin ng mga OFW natin,
ng mga misyonero sa malayong lugar, ng kapamilya nating tutok sap ag-aalaga sa
maysakit, matanda o bata sa bahay, mga manggagawa mula sa probinsya na
lumuluwas sa lungsod. Siguro tayo din ay naghihirap ngayon dahil sa ating matimyas
na pag-aalala sa mga mahal sa buhay. Hindi tayo nag-iisa. Habang pasan ang ating
krus, nagpapalakas-loob din sa atin ang pangako ng Panginoong Hesus na
tagumpay, kagalingan at bagong buhay!
