IKA-APAT NA LINGGO NG PAGKABUHAY B

 
ANG BATO





Palabiro ang tadhana. Isang batang lalaki ang nag-apply pero hindi tinanggap sa isang exclusive high school para sa mga lalaki. Malungkot man, nagpatuloy siya sa isang public school kung saan nagsumikap siyang lumago. Nang maging isang propesyunal na siya, naging director siya ng paaralang hindi tumanggap sa kanya maraming taon na ang nakalilipas.



Isinasalarawan ni San Pedro ang Panginoong Hesus bilang bato, isang batong panulukan. Ang imaheng ito ay halaw sa Aklat ng mga Awit o Salmon na nagsasaad ng “batong tinanggihan ng mga manggagawa na naging panulukang bato.” Noong unang panahon, ang mga manggagawa ng isang gusali ay naghahanap muna ng de-kalidad na batong gagamitin sa konstraksyon. Ang pinakamahalaga dito ay ang panulukang bato – ang una inilalagay sa pundasyon at huling inilalagay para sa pagtatapos ng gusaling ginagawa. Kapag natagpuan ito, nagagalak sila.



Inilalahad ni San Pedro ang naganap sa buhay ng Panginoon. Walang nakitang mabuti ang mga matatanda at pinuno kay Hesus maliban sa pagiging istorbo, panganib at banta sa kanilang mga kaugalian at kaisipan. Sa pagligpit kay Hesus, tinanggihan nila ang hindi nila inaakalang magiging batong panulukan ng Diyos para sa kaligtasan ng Israel at ng buong mundo. Sa Muling Pagkabuhay, ipinahayag ng Diyos na siya ang Ama ni Hesus at pinagtibay niya ang kanyang piniling kasangkapan ng pagkakasundo ng buong sangkatauhan sa kanyang sarili. Kay laki ng pagkakamali ng mga tao noon!



Patuloy bang tinatanggihan ngayon ang Panginoong Hesus? Sa ibang bansa may mga taong tumatatalikod sa kanilang pananampalataya at yumayakap sa buhay ng pag-aalinlangan at pagdududa. May mga nagpepetisyon na tanggalin sa record ng binyag ang kanilang mga pangalan. Maraming mga kabataan ang umuuwi mula kolehiyo o trabaho na ayaw nang magsabuhay ng relihyong ipinamana ng kanilang mga magulang.



Mga Kristiyano man ay tumatanggi sa Panginoon, kahit hindi tahasan o hindi halata. Nagsisimba tayo pero hindi patas ang pagtingin natin sa tao. Nangangaral tayo ng Salita ng Diyos para sa ating kapakinabangan at hindi sa paglilingkod. Ang daming seminar o conference tungkol sa pagpapahayag ng Ebanghelyo gayung hindi naman tayo maawaain o mapagmahal sa mga taong mababa sa atin. Nagakakagulo tayo sa pagsalubong sa relic ng isang santo pero balewala lang sa atin ang mga naghihirap na mga dukha sa paligid.



Maging tapat nawa tayo ngayong Pagkabuhay sa hamon ng Panginoon. Sa anong paraan natin tinatangghihan ang Panginoon sa ating buhay? Anong bahagi ng ating sarili ang sarado, hindi apektado o walang pakiramdam sa presensya, mensahe at kahilingan sa atin ng Panginoon? Inaanyayahan ba tayo ni Hesus ngayon na kilalanin at ipamansag siya bilang Panginoon higit pa sa salita, ay sa ating mga gawa ng katapatan at kababaang-loob?




Popular posts from this blog

HOLY MASS IN FILIPINO (TAGALOG)

GOMBURZA: BAKIT MAHALAGA?

ANG 12 BUNGA (MGA BUNGA) NG ESPIRITU SANTO