ANG KAYAMANAN NG CALABA, SAN ISIDRO, NUEVA ECIJA

 NUESTRA SEÑORA DEL ROSARIO DE CALABA

Sa isang munting dako ng San Isidro, Nueva Ecija, matatagpuan ang isang maliit ngunit buhay na buhay na parokya kung saan may matimyas na pagmamahal ang mga tao sa kanilang katangi-tanging Ina, Reyna at Patrona – ang Mahal ng Birhen ng Santo Rosaryo ng Calaba.

Dati raw na ang baryo Calaba ay kabilang sa bayan ng Gapan, at ito daw ay natatag noong 1833 ayon sa talaang pangkasaysayan ng bayan. Sa kalaunan, ang baryo ay nalipat sa teritoryo ng bayan ng San Isidro.

Sinasabing sa simula ang lugar na ito ay masukal at magubat kung kaya’t kayraming sumulpot ditong malalaki, mayayabong at matataas na puno at iba’t-ibang klaseng mga halaman. Inakala tuloy ng marami na nakakatakot ang lugar dahil sa makapal na kagubatan nito na halos hindi nasisikatan ng araw ang sahig ng lupa.

Tulad ng ibang mga kagubatan, naakit mamugad ang mga kulisap na mula sa sari-saring anyo, hugis at uri. Isa sa mga madalas makitang naninirahan sa kagubatan ng Calaba ay ang mga bubuyog (sa Ingles ay bees) na siyang gumagawa ng pulot (o honey). Ang mga bubuyog na ito ay tinatawag ding pukyot o pukyutan (sa Ingles ay honeybee) kung kaya’t ang kanilang nagagawang pulot ay tinatawag naman pulot-pukyutan.

Nagpapausok ang mga tao upang palayasin ang mga bubuyog sa tindi ng asap at pagkatapos ay siyang aakyatin at aanihin ang mala-gintong likido na siyang ipinagbunying pagkain at gamot sa iba’t-ibang mga karamdaman.

Kakaiba ang uri ng pulot na dulot ng mga insektong ito kaya inaani ng mga tao mula pa noong una ang mahalagang handog na ito ng kalikasan para sa mga naninirahan sa lugar. Ang lugar kung saan nangunguha ng pulot ang mga tao ay kinilalang “calaba.”

Ayon sa pangkasalukuyang kura paroko, si Fr. Reynold Oliveros, ang pagkakamit ng tanging pangalan ng kagubatang ito ay kaugnay ng kasaysayan ng debosyon ng mga tao sa Mahal na Birhen ng Santo Rosaryo.

Batay sa matandang kuwento, ilang mga tao ang pumasok sa kagubatan at sa laking gulat nila ay nakita nila sa tuktok ng isang puno ang imahen ng Birhen. Sa paanan ng Birhen ay may isang puting bagay na napagtanto nilang apog (lime sa Ingles). Ibinaba nila ang magandang imahen at natuklasan nilang ang apog ay bumabalot sa isang pulot-pukyutan.

Ang apog ay “cal” sa wikang Kastila at ang mga tao ay napahiyaw: Cal – aba! Sa tuwing makikita ang namumuting apog, natitiiyak ng mga taong ang pulot ay handa na upang anihin.

Ang pulot na natagpuan sa punong kinatuntungan ng Birhen ay nagpalakas sa mga nanghinina, nagpagaling sa mga maysakit at nagpasigla sa mga nanlulupaypay. Pinasalamatan ng mga tao ang Diyos sa kaloob na regalong ito na nakilala nila bilang isa ring handog ng kanilang Ina sa langit.

Ang Mahal na Birhen sa Calaba ay tinatayang 200 taong gulang na, matapos na ito ay ipasuri ni Fr. Oliveros. Bago ang kanyang pamamahala, ang imahen ay dinamitan upang magmukhang katulad ng Birhen ng Rosaryo ng Manaoag o ng La Naval.  Subalit nang magpasyang tanggalin ang naturang kasuotan, tumambad ang isang imahen na detalyado ang pagkaka-ukit at napakaganda ng anyo. Iyon nga lamang at ilang beses na pininturahan ang imahen kayat nagpatung-patong ang kulay at hindi na makilatis ang orihinal nitong kalagayan. Nang tanggalin ang halos pitong patong ng mga pintura, doon nakita ang orihinal na kulay ng imahen. Ang Birhen ay nakadamit ng rosas na may balabal na bughaw. Ang Batang Hesus ay nakabaro naman ng puti.

Tuwing Mayo ipinagdiriwang ng Calaba ang pista ng kanilang mahal na patron. Nagsisiuwi ang mga tao mula sa mga lungsod kung saan sila naghahanap-buhay o nag-aaral upang sariwain ang mga pagpapala ng Diyos sa pamayanan at ipagbunyi ang pangangalaga sa kanila ng Mahal na Birhen.

PALAGIANG PANALANGIN SA MAHAL NA BIRHEN NG CALABA

O Maria, Reyna ng Kabanal-banalang Rosaryo, pinararangalan ka naming – ikaw ang Birheng aming pintakasi. Kaisa ng iyong Anak na si Hesus, lubong kaming nagpapasalamat sa pagkupkop mo sa amin bilang iyong mga abang anak. Kaisa mo, ituro mo sa amin kung paanong sumampalataya nang ganap, sumunod nang may kababaang-loob at maglingkod nang tapat kay Kristo.

O Maria, Ina ng awa, kalingain mo kaming mga makasalanan. Alalahanin mo kaming iyong mga anak lalo na sa gitna ng aming mga kahinaan, kalumbayan at paghihirap. Sa ‘yong maka-Inang pagkakandili, ingatan mo kami sa kasamaan at ilahad kay Kristo ang aming mga dalangin: (tahimik na banggitin ang natatanging kahilingan)…

O Maria, tahanan ng Diyos, balutin mo kami ng iyong matimyas na pag-ibig. Sa iyong maalab na pagmamahal, inihatid mo si Kristo sa mundo sa kanyang pagsilang at nanatili kang kasama niya hanggang kamatayan. Samahan mo kami sa aming paglalakbay dito sa lupa, huwag mong ipahintulot na kami’y makalimot tumawag sa iyo at tanglawan mo kami pabalik sa tahanan ng Ama, sa pamamagitan ni Hesukristo kasama ng Espiritu Santo magpasawalang hanggan. Amen.

1 Ama Namin, 1 Aba Ginoong Maria, 1 Luwalhati

MAHAL NA BIRHEN NG SANTO ROSARIO DE CALABA, ipanalangin mo kami.

AWIT SA MAHAL NA BIRHEN NG CALABA

MAGALAK BAWAT PAMILYA

PUSOY UMINDAK SA SAYA

SA HARAP NG REYNAT INA

PATRONG GILIW NG CALABA

1.

HAWAK KO ANG ROSARYO MO

UMAGA HANGGANG GABI

TAGUMPAY AT PANATAG KO

SA MATIMYAS MONG KANDILI

2.

ANG TANAN AY NAGBUBUNYI

SA PAGPAPALANG DUMAMPI

ANG NAYON NAMING PINILI

SA LUGOD MO NAWIWILI

3.

KAY HESUS KAMI NAY DALHIN

PUSO NAMIN PAG-ALABIN

ANG KAPWA NAMAN LINGAPIN

UPANG LANGIT AY SAPITIN

himig: Dra. Beth Lacuna/ titik: fr. rrm

photos from FB page of parish and from Fr. Reynold Oliveros

(paki-share po natin ito para sa paglaganap ng debosyon sa Mahal na Birhen. salamat po.)

-->