IKA-32 LINGGO NG KARANIWANG PANAHON B



ANG MGA KAHANGA-HANGANG BALO!





Ang pagninilay ngayon ay malayo sa tema ng pelikulang “Crazy, Rich Asians.” Tungkol ito sa karukhaan at sa isang sagisag ng paghihirap sa panahon ni Hesus – ang mga balo o biyuda. Sa mundo ng mga kalalakihan, ang babae noon ay mababang-uri. Ang mawalan ng asawa ay isang pagkalumpo sa lipunan. Ang maging mahirap pa ay higit na paglubog sa kawalang pag-asa at kinabukasan. May pitak sa puso ng Diyos ang mga balo, higit sa lahat ang mga dukha sa kanila, dahil talaga namang Diyos lang ang natitirang sandigan.



Sa mga bihirang pagkakataon na nag-mungkahi ang Panginoon ng mga huwaran ng kabutihan, isa sa pinili niya ang balong babae bilang modelo ng pananampalataya. Natural, may mga balong babae noon na mayayaman din. Subalit ang mahirap na balo ang itinanghal ng Panginoong Hesus na tanda ng mga taong tunay na lumuluwalhati sa Diyos, na malaya sa tanikala ng pagka-makasarili at pagka-makamundo, at na bukas-palad hanggang sa wala nang matira para sa sarili niya.



Hindi ang pagiging balo o biyuda ang mahalagang sangkap dito. Ang diwa ng karukhaan na nakagugulat na nagbubunga ng matatag na tiwala sa Diyos at  matapang na pagpapaubaya sa mapagpalang kamay ng Ama ang siyang tunay na tampok. Kung tutuusin, lahat tayo ay maaaring maging “balo” sa espiritu, tulad ng biyudang binasbasan ni Elias sa unang pagbasa (1 Hari 17) at siya namang pinuri ng Panginoong Hesus bilang modelo ng pananampalataya sa Ebanghelyo.



Bakit nga ba ang pinakamakabagbag-damdaming pagbibigay at pagbabahagi ay sa mga dukha nanggagaling? Iyong matandang humingi pa ng paumanhin sa pari dahil ang naialay lang niya sa Misa ay 2 lata ng murang sardinas. Ang mahirap na babaeng buntis mula sa squatter, na kahit nag-aalala sa gastos ng panganganak, ay nagawa pang magtabi ng maliit na donasyon para sa pagawain ng kaniyang simbahan. Ang bata na unang beses pumasok sa McDo at hinati ang burger sa gitna upang iuwi sa kapatid niyang hindi pa din nakatitikim nito.



Ito ang napagmasdan ng Panginoon noong araw na iyon. Hindi ang halaga ng donasyon. Hindi ang pinagmulan o background ng nagbibigay. Nasulyapan niya ang puso ng isang taong kahit may kakaunti lamang pero nais pa ring magbahagi dahil ito ang tamang bagay at dahil, ang Diyos ang inaasahan niyang tagapagbigay ng gantimpalang espirituwal at ng pangangailangang materyal.



Sa panahong ito ng matinding paghihirap ng marami sa atin, may sapat ka bang habag upang naising kumilos, sapat na lakas loob upang maniwalang matapat ang Diyos , at sapat na pananampalataya na luwalhatiin ang Diyos kahit sa kaliit-liitang maibabahagi natin sa iba?
-->

Popular posts from this blog

HOLY MASS IN FILIPINO (TAGALOG)

SIMBANG GABI DAY 1: READINGS AND REFLECTIONS

SIMBANG GABI DAY 2: READINGS AND REFLECTIONS