DAKILANG KAPISTAHAN NG KATAWAN AT DUGO NI KRISTO (CORPUS CHRISTI) B



KALAYAAN… KAIBIGAN





Tanda mo pa ba si Richie Fernando? Nadalaw ko sa Cambodia ang kanyang bantayog. Nadaanan ko rin sa QC ang kanyang puntod, sa sementeryo ng mga Heswita. Para sa akin, isa siyang makabagong bayani ng pananampalataya, isang banal.



Pinoy na seminaristang Heswita noon si Richie na naglingkod sa Cambodia kasama ang mga kabataang biktima ng giyera, lalo na ang mga nasabugan ng bomba. Nang ang isang kabataan ay nagwala, nagbanta itong pasasabugin ang mga kaklase sa hawak niyang granada. Agad na nilundag ni Richie ang kabataan upang iligtas ang lahat. Sa katawan ni Richie sumabog ang granada, at dumanak ang dugong Pinoy para sa mga kaibigang Cambodian.



Ngayon ay pista ng kalayaan at pagkakaibigan. Tuwing maririnig natin ang “Katawan ni Kristo” di ba madalas iniisip natin Komunyon, sakramento, o simbahan bilang kanyang Katawan? Ang Eukaristiya nga ang dakilang sakramento ng pagkakaisa at pag-ibig. Ang Eukaristiya ang bumubuhay at bumubuo sa simbahan. Pero bago ang lahat para kay Hesus, ang pagbibigay ng sarili niyang Katawan at Dugo ay tanda ng kalayaan.



Takdang mamatay sa kamay ng mga kaaway, may pagpipilian si Hesus na tumakas, lumaban o mag-alay ng pagmamahal. Pinili niya ang huli, nagbigay ng buong sarili, para sa kaligtasan ng mundo. Nagpasya siyang hind maging sisidlan ng galit, takot, o paghihiganti. Sa halip, buong puso niyang ibinigay ang natitira pa sa kanya… tulad ng lagi niyang ginagawa noong nangangaral, nagpapagaling, nakikipag-usap at nakikilakbay pa siya sa mga tao.



Pagtanggap sa Eukaristiya, nakikibahagi tayo sa kalayaan ito. Di ba minsan nasasabi natin: di ko na kaya… di ko na kaya… di ko na magagawa pa? Hayaan nating palakasin tayo ni Hesus upang sabihin: kaya ko… kaya ko… kaya ko talaga! Malaya kang maging malikhain sa buhay mo, sa gitna man ng sakit at dusa. Malaya ka, tulad ni Hesus, na magmahal, manalig, umasa, magalak sa lahat ng sandali ng buhay.





Tapos, ang pag-aalay buhay ni Hesus ay tanda rin ng pakikipagkaibigan niya sa atin. Tulad ng itinuring ng Ama na kaibigan si Abraham, ngayon naman itinuturing ni Hesus tayong mga alagad bilang mga kaibigan niya. Nagiging kaibigan tayo kapag nakakapasok na tayo sa isip, puso at kaluluwa ng ating kaibigan, kaya nakikita natin ang mga bagay-bagay hindi mula sa labas. Nakikita natin ang lahat mula sa loob, tulad niya, ka-dama niya, at karamay niya.



Sa pagtanggap  ng Eukaristiya, tanggapin natin ang pakikipag-kaibigan ni Hesus. Isamo nating mabiyayaan na umunawa, magmahal, kumalinga sa mga tao sa paligid natin na naghihintay lamang ng kabutihan at paglingap. Ang Eukaristiya ay hindi si Hesus-at-ako lamang. Ito rin ay pakikipagkaibigan kay Hesus-sa-aking-kapwa.



Maligayang Pista ng Katawan ni Kristo po! Maging malaya! Buhayin ang pakikipagkaibigan!
-->

Popular posts from this blog

HOLY MASS IN FILIPINO (TAGALOG)

GOMBURZA: BAKIT MAHALAGA?

ANG 12 BUNGA (MGA BUNGA) NG ESPIRITU SANTO