IKA-ANIM NA LINGGO NG PAGKABUHAY B
HUWAG MAGTABOY
Bagamat maayos, maligaya at
maunlad ang buhay may-asawa ng isa sa aking pinsan, matagal na silang walang
anak. Minsan gusto, pero minsan takot silang mag-ampon. Matapos ang matagal na
paglalaan ng panahon, talakayan, at panalangin, sa wakas nagpasya na sila. Ilang
araw ang nakalilipas nang mag-ampon sila at ipakilala nila ang bata sa madla sa
pamamagitan ng pagbibinyag. Tiyak na malaking pagbabago ang magaganap sa
kanilang pamilya.
Malaking suliranin ang hinaharap
ng mga unang Kristiyano. Mga bagong situwasyon. Mga bagong tanong. Isa sa mga
problema ay tungkol sa mga kasapi. Sino ba ang tinatawag maging bahagi ng
bagong pamayanan ng pananampalataya? Hindi ba dumating si Hesus para iligtas
ang mga Hudyo? Pati ba mga Hentil (yung hindi Hudyo) ay maaaring papasukin sa
pagkakaisa ng bagong bayan ng Diyos?
Habang nagdarasal si Pedro (Gawa
10) nagpakita ang Diyos ng pangitain, at pagkatapos nito, ay nagbigay ng mahalagang
pang-unawa. Itinutulak ng Diyos ang simbahan mula sa makipot na limitasyon
patungo sa mas malawak na direksyong patutunguhan. Si Pedro at mga kasama ang
dapat mangunang buksan ang trangkahan at patuluyin ang lahat – babae, lalaki,
matanda, bata, alipin, malaya, dukha, mayaman, Hudyo at Hentil. Sa pagtanggap
kay Cornelio at pamilya nito, niyakap na ni Pedro ang paninindigan na “walang
itinatangi ang Diyos” at lahat ng naniniwala ay kapwa tatanggap ng mayamang
pagbubuhos ng Espiritu Santo. Sa Pagkabuhay, ang puso ng Diyos ay walang iba
kundi isang pusong bukas sa lahat!
Sa mga simbahan ngayon, patuloy ba
ang mensahe ng Pagkabuhay tungkol sa pagbubukas-loob at pagtanggap sa kapwa? Maraming
mga mahihirap ang pakiramdam na tila hindi napapahalagahan at nabibilang dahil
sa kanilang situwasyon. Sa ibang lugar, napapabayaan ang mga kabataan dahil daw
maiingay, walang disiplina at tila kalat ang mga ito. Minsan din, ang mga ugali
ng mga pinuno sa simbahan ang nagtataboy papalayo sa mga tao dahil sa
kayabangan, kasakiman at pagkamakasarili na nadarama ng mga taong lumalapit sa
mga namumuno. Kaygandang banggitin ang mga salitang awa at habag pero nasaan
na ang pagsasabuhay nito sa pang-araw-araw na buhay ng simbahan ngayon?
Bilang mga miyembro ng simbahan,
manalangin tayo at magsumikap na maging tapat sa inspirasyon ni Pedro. Simulan
natin sa pamamagitan ng pagsalubong sa mga bagong kasapi, sa pagmamahal sa mga
walang lumilingap, at sa pag-aabot ng kamay sa mga taong hindi natin nais
lapitan. Tulad natin, sila din, ay itinuring na kaibigan ng Panginoong Hesus,
at para sa kanila, inialay niya ang kanyang buhay.