SAINTS OF FEBRUARY: SAN JERONIMO EMILIANI
PEBRERO 8
SAN JERONIMO EMILIANO,
PARI
A.
KUWENTO NG BUHAY
Nakakaawang
pagmasdan ang mga batang naulila ng pagkamatay ng kanilang mga magulang. Kaya nga lagi tayong pinaaalalahanan ng
Panginoon sa Bibliya na maging mabuting loob sa mga ulila at sa mga balo o
biyuda dahil kailangan nila ng tulong at suporta sa kanilang buhay. Ang santo sa araw na ito ay isang
regalo ng Diyos sa mga ulila kaya nga tinawag siyang patron saint ng mga ulila
at mga itinapon o iniwanan na mga bata.
Si
San Jeronimo ay mula sa Venice, sa Italy, galing siya sa isang pamilyang may
dugong bughaw o mataas ang antas ng pamumuhay. Ipinanganak siya noong 1486.
Naging
isang sundalo si San Jeronimo at nagpakita siya ng gilas sa pagtatanggol sa
kanyang bayan laban sa mga kaaway.
Siya ay nakulong nang sandaling panahon pero naniniwala siyang nakalaya
siya dahil sa tulong ng panalangin ng Mahal na Birheng Maria. Dito nagsimula ang malalim na debosyon
at pag-aalay ng sarili ni Jeronimo sa Mahal na Ina ng Diyos.
Unti-unti
ay inihanda ni San Jeronimo ang kanyang sarili sa paglilingkod sa Panginoon.
Halos tatlong taon din siyang nagpakita ng kawanggawa at pagmamahal sa kapwa
tao lalo na sa mga mahihirap. Ipinamigay niya pati ang sarili niyang mga
ari-arian para lamang makatulong sa kanila.
Habang
tumutulong siya sa mga maysakit dahil sa isang epidemya, siya mismo ay
nagkasakit din. Pero nang gumaling siya, ang una niyang ginawa ay tipunin ang
lahat ng mga batang ulila sa kanyang sariling bahay.
Kumalat
ang kanyang mga kagandahang-loob sa iba’t-ibang dako ng Italy. At upang lalong
maipagpatuloy ang kanyang magagandang balak, binuo niya ang isang religious
congregation na tinatawag na “Company of Servants of the Poor.” Tinatawag din itong “Order of Clerics
Regular of Somascha.” Ang Somascha
ay isang lugar sa distrito ng Bergamo sa Italy, kung saan itinatag ni San
Jeronimo ang kanyang grupo ng mga pari.
Ang
layuning ng kanyang religious congregation ay magtaguyod ng mga bahay-ampunan
para sa mga bata, magpatakbo ng mga paaralan, at magbigay ng edukasyon sa mga
kabataan. Dala ng grupong ito ang
napakagandang motto ni San Jeronimo na hango sa 2 Tess. 3:10 – “ang sinumang
ayaw magtrabaho ay hindi dapat kumain.”
Dito ay kitang-kita na ang kasipagan ng San Jeronimo na nais din niyang
manahin ng kanyang mga kasama at mga taga-sunod.
Noong
1537, sanhi ng isang peste na noon ay laganap, namatay si San Jeronimo. Maganda
ang kanyang pagkamatay dahil sinasabing namatay siya na binibigkas ang mga
mahal na pangalan ni Jesus at Maria.
Naging santo siya noong 1767.
B.
HAMON SA BUHAY
Sa
isang liham na sinulat ng santong ito, binigyang halaga niya ang pagtitiwala sa
Diyos lalo na sa panahon ng mga pagsubok.
Ito ay dahil tayo ay mga anak ng Diyos at kapatid ni Kristo. Sabi niya: “Kung mananatili kayong
matatag sa pananampalataya sa harap ng pagsubok, bibigyan kayo ng Panginoon ng
kapayapaan at pahinga sa mundong ito at sa kabilang buhay, sa walang
hanggan.” Magtiwala tayo sa
pag-ibig ng Panginoon sa gitna ng mga dinadanas natin araw-araw.
(mula sa aklat na "Isang Sulyap sa mga Santo, by Fr. RMarcos)
