SAINTS OF JUNE: SAN ANTONIO DE PADUA
HUNYO 13
A. KUWENTO NG
BUHAY
Isa sa mga pinakabantog na santo sa buong mundo ang
banal na taong pinararangalan natin ngayon. Sino nga bang Katoliko ang hindi
nakakikilala o nakakita man lamang ng popular na pagsasalarawan ni San Antonio
sa mga simbahan, bisita, kumbento, at mga tahanan?
Bitbit ni San Antonio sa kanyang isang braso ang
batang si Hesus, habang sa isang kamay naman ay dala niya ang aklat ng Salita
ng Diyos. Hindi nalalayo ang pagka-amo ng kanyang mukha sa mukha ng batang
kanyang yakap-yakap malapit sa kanyang puso. Ito ang karaniwang pagsasalarawan kay San Antonio.
Isinilang sa Lisbon, kapital ng Portugal si San
Antonio noong taong 1195, kaya ngayon para sa mga Portuguese, dapat dawa siyang
tawagin na San Antonio de Lisbon. Sa binyag, ang pangalan niya ay Ferdinand o
Fernando. Isang simbahan ang nasa
lugar ng kanyang orihinal na tahanan at ito ay dinadayo ng mga deboto. Nadalaw
ko ito minsan sa aking paglalakbay kasama ng ilang kaibigan.
Naging miyembro ng religious order ng mga Agostino
si San Antonio at naging matapat
siya sa pagtupad ng buhay na pinasok niya. Subalit nagbago ng pasya si San
Antonio at naisipan niyang sumapi sa grupong itinatag ni San Francisco ng
Assisi, ang mga Franciscans.
Nasaksikan kasi ni San Antonio ang pagbabalik ng mga
bangkay ng limang mga Franciscans na naging unang martir sa Morocco at
nagkaroon din siya ng isang matalik na kaibigang prayle ng mga Franciscan.
Lumipat siya sa grupo ni San Francisco at kinuha ang bagong pangalang
“Antonio.”
Una ay ninais niyang maging isang martir sa Africa
kaya nagboluntaryo siya upang magmisyon doon. Sandaling panahon lamang siya sa
Africa at pinabalik na dahil sa mahinang pangangatawan niya.
Sa kanyang pagbabalik may matinding bagyo sa dagat
kaya sa Italy siya napadpad. Nakaniig niya doon si San Francisco. Sa Italy, naging ganap na pari si San
Antonio. Nakilala siya bilang isang magaling na mangangaral lalo na dahil sa tagumpay
ng kanyang misyon sa Italy at gayundin sa France. Ipinadala siya sa mga lugar kung saan maraming tao ang
sumusunod sa maling aral ng mga erehe.
Nang bumalik siya sa Italy, lalong nagningning ang
kanyang reputasyon sa pangangaral ng Salita ng Diyos. kinilala din ang kanyang katalinuhan kaya siya ang unang
Franciscan na nagturo ng Teolohiya sa kanyang mga kapatid. Si San Francisco mismo ang nagtalaga sa
kanya bilang isang lektor.
Naging bantog ang matalino subalit banayad na mga
sermon ni San Antonio. Malaking bagay din ang mga himala na tila sumusunod saan
man siya magpunta. Nasaksihan ito ng maraming mga tao at lalo silang naniwala.
Nadestino sa Padua si San Antonio hanggang sa
kanyang kamatayan noong 1231.
Lubos na pagmamahal ang ipinakita ng mga tao sa kanya nang siya ay
pumanaw kaya tinawag siya bilang San Antonio de Padua.
Sa basilica sa Padua ngayon ay makikita ang
lalamunan at dila ni San Antonio na isang himalang buo pa hanggang ngayon. Nang hukayin ang kanyang bangkay,
nakita na hindi naagnas o nabulok ang mga bahaging ito ng kanyang katawan,
tanda ng espesyal na biyayang bigay ng Diyos sa kanyang pangangaral at
pagtuturo.
B. HAMON SA
BUHAY
Maraming matututunan sa pagiging banayad at mabait
ni San Antonio. Saliksikin pa natin sa mga babasahin ang kanyang buhay upang
lalo tayong maganyak na tularan ang kanyang halimbawa. Maganda rin kung magkakaroon tayo ng
debosyon sa santong ito.
K. KATAGA NG
BUHAY
Lk 4: 18a
Sumasaakin ang Espiritu ng Panginoon kayat pinahiran
niya ako upang ihatid ang mabuting
balita sa mga dukha…
(MULA SA AKLAT NA "ISANG SULYAP SA MGA SANTO, BY
FR. RMARCOS)