IKATLONG LINGGO NG PAGKABUHAY A


ANG DIYOS NA NAKIKISANGKOT


Normal lang malungkot kapag may nawalang isang minamahal sa buhay. Ang dalawang disipulo ay malungkot na nagluluksa pabalik sa Emmaus.

Normal lang masiphayo kapag ang pag-asa ay bumagsak. Umasa sila sa Panginoon Jesus at ngayong namatay Siya sa krus, sobra ang kanilang pangungulila.

Normal lang mailto kapag hindi mo inaasahan o naiintindihan ang mga pangyayari. Sa pagkalito, hindi tuloy nakilala ng dalawa kung sino ang kasabay nila sa lansangan.

Pero higit na normal para sa Diyos ang makialam, makiisa, makisangkot kapag ang mga anak Niya ay malungkot, nasiphayo at nalilito.  Sinamahan sila ng Panginoong Jesus dahil kailangan nila ng kasabay sa madilim na daang tinatahak. Humabol Siya sa daan upang maging suporta at inspirasyon nila.

Buong tiyagang inakay ng Panginoon Jesus ang dalawa upang makita nilang Siya ay nabuhay ngang muli, makapangyarihan at kapiling nila muli. Matiyaga Niyang ipinaliwanag ang Kasulatan. Matiyaga Niyang ipinagdiwang ang Hapunan na Kanyang itinatag.  Buhay Siya at hindi patay!

Ganito makitungo sa atin ang Diyos. Sumasabay SIya sa ating sakit at hirap araw-araw. Kasama Siya sa landas na madilim habang dinadala tayo sa liwanag. Sa Eukaristiya o Banal na Misa, dama natin ang Kanyang Salita at ang Kanyang Katawan at Dugo ay siya nating lakas.

Kung nalulungkot, nalilito at nawawalang pag-asa, lumapit kay Jesus, ang Diyos nating nakikisangkot sa lakbayin ng buhay. Kasama natin Siya sa Eukaristiya at sa Simbahan ngayon.

Tulad ng mga disipulo, magiging tagapagpahayag din tayoo na ang Diyos ay laging kapiling at tumutulong sa atin.  Tulad nila, maging kasangkapan tayo ng pagpapahayag na hindi nagpapabaya ang Diyos, na SIya ay nagpapagaling at nagtataas sa atin kapag tayo ay nasadlak.



Popular posts from this blog

HOLY MASS IN FILIPINO (TAGALOG)

SIMBANG GABI DAY 1: READINGS AND REFLECTIONS

SIMBANG GABI DAY 2: READINGS AND REFLECTIONS