OUR PARISH PRIEST

SAANG ROW KA NAKAUPO? Sa aking pagninilay sa Ebanghelyo sa Solemnidad ng Kristong Hari, naalala ko ang aking kabataan. Sa grade school, tayo pinapaupo ng ating mga guro ng “by row”. Ang bawat row ay may inirerepresentang ugali sa klase. Ang mga nakaupo sa unang row ay tahimik at masisipag mag-aral. Ang mga nasa pangalawang row ay may unting kakulangan sa pokus. At sa pangatlo, pang-apat at panglima.. Alam kong nauunawaan niyo ang aking ibig sabihin. Sinasabi sa atin ng ebanghelyo na ihihiwalay niya ang mga tupa sa kambing, gaya ng ginagawa ng ibang pastol; may ilan sa kanan at yung iba sa kaliwa. Ito ay normal. Ito ay ginagawa para ipagsama ang dapat na magkakasama. Ang mga nasa kanan ay makakatanggap ng papuri at gantimpala. Ang mga nasa kaliwa ay ang mga umalis at lumisan o ang mga tumalikod sa Diyos. Pero paano ba ako makakapunta sa unang row sa kanang bahagi? Gusto ko mapunta kung nasaan ang mga tupa. Paano ako mapapabilang sa taong tahimik? Pag dating sa mga uliran, panga

WHAT ROW ARE YOU IN?     Reflecting on the gospel of the Solemnity of Christ the King brought back memories of my childhood studies.  In grade school, children were classified by rows.  Each row represented a particular attitude in class.  Row one students were studious and well behaved.  Row two students are a bit more lacking in focus.  And row three, four and five… I’m sure you guess what’s going on. The gospel tells us that the Lord will divide the sheep from the goats, like any shepherd will do; some on the right and others on the left.  It is normal.  It is done for putting order to the flock.  Those on the right receive praise and reward.  Those on the left, only rebuke and alienation from the heavenly home. But how do I get to row one, to the right side? I want to be where the sheep are. How do I get clustered with those who behave properly and well? When it comes to ideals, dreams, intentions, I think it is easy for us to land in row one, among the sheep who are judged

PALIGSAHAN NG GALING? Sunud sunod ang paglabas ng iba’t ibang talent show mula sa ibang bansa. At nang ito ay makarating sa ating bansa, nagkaroon tayo ng iba’t ibang talent show gaya ng Pinoy Idol, Pilipinas Got Talent, Talentadong Pinoy, The Voice of the Philippines at Showtime. Hindi lang ang mga Pilipino ang naloko o nahumaling sa mga show na ito kundi pati na rin ang mga sa iba’t ibang parte ng mundo.
 Inihayag ng ating Ebanghelyo ang tungkol sa mga talent. Pero ang mga talentong tinutukoy ditto ay hindi pagsayaw at pagkanta kundi ang mga mabubuting bagay na natatanggap natin sa Diyos. Ibinibahagi ng Diyos ang mga talent: iba iba ang talentong binabahagi niya sa atin. Maraming aral ang dapat nating matutunan tungkol sa mga talentong ito. Sa una, hidni pare parehas at pantay pantay ang mga nakuha nating talent. Sabi ng Panginoon, ibinahagi ng maestro ang mga talent ayon sa kanilang abilidad. Walang namang may hawak ng lahat ng talento. Si Susan Boyle ay na-“boo” sa Britanya

IT’S NOT JUST A TALENT SHOW Suddenly there were talent shows one after another, first from foreign television.  And when it landed in our country, we had Pinoy Idol, Pilipinas  Got Talent, Talentadong Pinoy, The Voice of the Philippines and Showtime.  Not only Filipinos, but people around the world, went on a talent craze, a talent infection. The gospel speaks of talents.  But talent here does not mean show business prowess like dancing and acting.  Talent refers to the good things we receive from the Lord.  God distributes talents; he distributes varied gifts to all his children.  There are several lessons we need to remember about talents. First, we do not receive the same or equal talents.  The Lord says, the master distributed talents, “according to the ability of each” person.  Nobody has a monopoly on all talents. Susan Boyle was booed in Britain when she appeared as a lousy, unappealing country girl.  But when she belted out her tunes, she brought the house down and we

TUNGKOL SA MGA MATATALINO AT SA MGA HANGAL Ito ay isa sa pinaka-alam na parabula at isa din sa pinaka-instruktibo  sa buhay at sa mga susunod. Ipinahayag ng Ebanghelyo ang tungkol sa mga birhen sa kanilang pagdalo sa isang kasalan. Sila ay inatasang salubungin ang lalaki at ihatid sa salu-salo. Ang lima ay matalino na birhen. Ang lima ay hangal. Anong ang ibig sabihin ng klasipikasyon na ito – matalino at hangal? Bakit hindi maging matalino at ignorante? Kung ang mga birhen ay ignorante, sila ay walang malay sa ilang bagay at walang sala sa hindi pagkakaroon ng langis sa kanilang lampara. Bakit hind maging matalino at umid? Kung sila ay umid, wala silang kakayanang mag-isip at magnilay ng malalim sa mga bagay. Bakit hind maging matalino at tamad? Kung sila ay tamad, sila ay pabaya sa mga gawain nila. Mas gusto ng Panginoong Hesus na tawaging matalino at hangal ang mga birhen. Alam ng mga hangal ang kanilang dapat gawin pero hindi nila ito ginagawa. Samantalang ang mga matatali

WHY WISE AND FOOLISH? This is one of the most recognizable parables and also one of the most instructive about this life and the next. The gospel speaks of virgins about to attend a wedding ceremony.  They were tasked to welcome the bridegroom and accompany him to the wedding feast.  Five were wise virgins.  Five were foolish. What does this classification mean - wise and foolish? Why not wise and ignorant?  Ignorant would mean that these virgins were unaware of some things and therefore not guilty of not having oil for their lamps.  Why not wise and dumb?  Dumb would mean that they were simply incapable of thinking and reflecting deeply on things.  Why not wise and lazy? Lazy would imply that these virgins were just plain sloppy in their task. The Lord Jesus preferred to call the virgins, wise and foolish.  The foolish ones knew what they needed to do but simply refused to do it.  While the wise virgins brought oil together with their lamps, the foolish ones, the Lord says:  b

TAPAT SA MISYON Ang Diyos ay galit sa mga taong malapit sa kanya. Sa unang pagbasa, ang Diyos ay naglabas ng isang matinding sakdal ng kanyang mga Pari, ang mga Pari ng Israel. Hindi sila naging tapat, hindi nila ginagabayan ng mabuti ang bayan ng Diyos. At dahil dun, tatanggalan sila ng bendisyon ng Diyos. Nagpatuloy ang paghatol na ito sa Ebanghelyo ng akusahan ni Hesus ang mga Manunulat at ang mga Pariseo, mga taong malapit sa templo ng panlilinlang. Sila ay nagtuturo, nagsasagawa ng mga ritwal, para lang magpakitang tao at sambahin ng mga tao. Ang masama pa dito ay, nagtuturo sila ng mga kautusan, pero sila mismo ay hindi isinasagawa ang kanilang mga itinuturo. Ang mga pagbasa ay nakasulat na sa malayong nakaraan, pero ito ay pamilyar sa ating mga tenga at mata. Hindi ba’t napagalaman din natin na ang mga Pari ay tao din? Sila ay mahina din at pagiray-giray ang pananampalataya. Hindi ba’t nakikita rin natin ang mga taong ginawang kanilang pangalawang tahanan ang simbahan n

FAITHFUL TO THE MISSION Brace yourselves for this:  God is angry at the people closest to him! In the first reading, the Lord issues a strongly worded indictment of his priests, the priests of Israel. They were not being faithful, not guiding the people of God well.  And for that, God will remove their blessings. This condemnation continues in the gospel as Jesus accuses the scribes and Pharisees, people who were very close to the Temple, of duplicity. They teach, they perform rituals, but only to be seen and praised by people.  Worse, they teach others precepts, but do not practice their very own teachings. The readings were written in the distant past, but they do sound familiar to our ears and our eyes.  Isn’t it that we discover that priests too, are human beings?  They too are weak and faltering in faith.  Isn’t it that we also find people who make the church their second home and yet live lives of shallowness?  They are in the church not to be close to God but to be seen