LINGGO NG PALASPAS, B



PAGPAPAKASAKIT NI HESUS, PAGPAPAKASAKIT NATIN



Ang Linggo ng Palaspas ng Pagpapakasakit ng Panginoon ay isang makahulugang simula ng mga Mahal na Araw o Semana Santa. Bilang mga Katoliko, maraming nakakakuha ng atensyon natin. Abala tayo na mabasbasan ang mga palaspas natin. Humahanga tayo sa mga prusisyon at mga ritwal. Nilalamon tayo ng maraming tradisyon sa tahanan at kapaligiran tuwing ganitong panahon.

Subalit ang tunay na kahulugan ng Mahal na Araw, ng Linggo ng Palaspas ay wala sa labas ng ating puso. Ito ay nasa loob natin. Ang Pagpapakasakit ni Hesus ay pagpapakasakit din natin. Sa katunayan, dumaan si Hesus sa pagpapakasakit niya dahil nais niyang yakapin ang nakikita niyang pagdurusa na dinadala ng kanyang mga kapatid araw-araw.

Ang tunay na kahulugan ng Pagpapakasakit ni Hesus ay ang ating mga pagdurusa na inuugnay natin sa kanyang paghihirap. Nakikita natin ngayon si Hesus, may pasang krus, nakadipa sa krus, namatay sa krus. Pero hindi kaya nakatingin din siya sa atin ngayon at pinagmamasdan kung paano nangyayari din ito sa ating lahat? Inialay ni Hesus ang kanyang pagpapakasakit sa Ama. Inaanyayahan tayong ialay din ang ating pagdurusa sa Ama sa tulong niya na kapiling nating nagpapasan ng krus ng buhay.

Ano ang pagpapakasakit mo ngayon? Marami sa ating matagal nang nagpapasan ng krus habang pinipilit nating itaguyod ang isang magulong ugnayan. Alam natin ang pait ng pagkakanulo at pagtataksil ng isang pinagkatiwalaan. Tumutulo ang luha natin sa gabi habang dama natin ang pag-iisa. Sumasakit ang ating katawan dala ng karamdaman at ng matinding trabaho para sa mga mahal sa buhay. Tila napupunit ang ating kaluluwa sa konsyensya ng kasalanan, sa adiksyon, sa takot para sa nakalipas at sa darating pang mga bagay. Matanda o bata, babae o lalake, lahat tayo ay may pagpapakasakit sa buhay. At ito, higit pa sa palaspas, ang dapat nating iwagayway sa Panginoon para pagpalain niya.

Bilang mga Kristiyano, nananalig tayong isang araw, ang ating pagpapakasakit ay magiging Pagkabuhay. Tayo ay mga bilanggo ng pag-asa dahil hindi tayo alipin ng kawalan ng pag-asa. Ang Diyos ay makapangyarihan at sa kanyang panahon, sa kanyang kabutihan, gagawin niyang tagumpay ang ating krus sa buhay. 

Kung naniniwala tayo dito, ipagdiwang natin na may pag-asa ang Mahal na Araw.

Popular posts from this blog

HOLY MASS IN FILIPINO (TAGALOG)

SIMBANG GABI DAY 1: READINGS AND REFLECTIONS

SIMBANG GABI DAY 2: READINGS AND REFLECTIONS