IKA-21 LINGGO SA KARANIWANG PANAHON A
PAMANANG ESPIRITWAL
Si Jimmy ay lumaki sa pamilya
na siya ay iba o naiiba sa kanyang mga magulang at mga kapatid. At nasagot ang
kanyang agam-agam ng malaman niya na siya ay inampon lamang. Siya ay lumayas at
hinanap ang kanyang tunay na pamilya. At nahanap niya nga sila, at para
mapatunayan na siya talaga ay kabilang sa kanilang pamilya, hiniling nila na
isukat niya ang isang pares ng sapatos at ito nga ay nagkasya sa kanya. Ang
lahat ng lalaki sa kanilang pamilya ay may iisang sukat ng sapatos. Kadalasan
nating nakikilala kung sino-sino ang miyembro ng ating pamilya batay sa ating
“Physical heredity”. Tayo ay may pare-parehas na ilong, mata, tangkad o kulay.
Ang pare-parehas na katangiang ito ay nagpapatunay na tayo ay magkakapamilya.
Ang Ebanghelyo ay gustong
tignan natin ang ating pamliyang espiritwal, ang ating espiritwal na angkan.
Tignan natin ang mga apostol, lalo na si San Pedro. Para sa ating mga Katoliko,
Si San Pedro ay mahalaga dahil sa kanyang pamumuno at sa kanyang halimbawa. Sa
Ebanghelyo ngayon, Sinabi ni Hesus kay San Pedro na siya ay bato at sa batong
ito ay itatayo ko ang aking simbahan. Si Hesus ang pundasyon ng ating
pananampalataya pero natanto ni Hesus na pagkatapos niyang bumalik sa kanyang
Ama, Siya ay magiging hindi nakikitang bato. Si Hesus ay nag-atas ng
magrerepresenta sa kanya, para siya ay manatiling naririto sa mundo. At ang
magrerepresenta sa kanya ay si San Pedro, na parang bato ang pananampalataya
dahil sa kanyang katapangan. Si San Pedro ay namumuhay kasama natin sa kanyang
tagapagmanang si “Pope Francis”.
Sa pamilya ng
pananampalataya, tayo nakikilala batay sa ating “Spiritual heredity – ang
parehas na pananampalataya ng ipinakita ni San Pedro: Hesus, ikaw ang Mesiyas,
Anak ng nabubuhay na Diyos. Ito ang pananampalataya ni “Pope Francis” at
ang libo-libong kabataan sa bawat World Youth Day. Ito ang
pananampalataya ng mga Katoliko sa Africa, sa Vietnam at sa loob ng bawat
Simbahan ngayon. Ito ang pananampalataya ng mga pamilyang natitipon sa
pagdarasal o nagdidiwang ng Banal na Misa tuwing lingo. Dahil ang
pananampalataya natin kaparehas ng kay San Pedro at ang kanyang tagapagmanang
si “Pope Francis”, tayo nabibilang sa kanila.
Tayo ay magpokus panandali
sa ating “spiritual heredity”. Hindi lahat sa atin ay nakatanggap ng matinding
“spiritual inheritance”. Sa halip na pananampalataya, pangako at pagiging isa
sa Simbahan ang mayroon tayo, tayo ay nagtataglay ng pagdududa, kapabayaan at
distansya sa ating Simbahan. Hindi kataka-taka na marami sa atin ang walang
direksyon sa ating espiritwal na pamumuhay. Bigo ang ating mga magulang at ang
mga nakakatanda sa atin na ipakita ang tunay na mukha ng Diyos. Marami sa atin
ang nagdurusa sa depektibong buhay ng pananampalataya na ating natamo.
Kung tayo ay hindi magiging
hindi maingat, ang maling depektibong ito ay maipapasa sa mga susunod na
henerasyon. Sinasabi sa Bibliya na naaapektuhan ng ating mga kasalanan ang
ating mga anak at kanilang magiging anak. Agad din naman idinagdag ng Bibliya
na ang banal na pamumuhay ngayon ay itutumba ang ating mga kasalanana at
magdudulot ng biyaya sa ating mga pamilya sa mga darating na henerasyon.
Tayo ngayon ay binibigyan ng
pagkakataon na gawin iyon. Sa pakikinig sa mga salita ni San Pedro, tayong
lahat ay tinatawag para ipokus ang ating mga buhay kay Hesus at hilingin sa
kanya na tayo ay maging tapat sa kanyang mga salita at pagsubok. Gusto natin
magkaroon ng mas matatag na pananampalataya at mabuhay sa ilallim ng biyaya ng
Diyos. Gusto natin na maging kaisa niya. Nais natin na ating mga pamilya ay
manumbalik sa pananampalataya ng pagkaDiyos ni Hesus.
Laging may pag-asa dahil
ngayon, hiniling natin kay Hesus na mas maging matatag ang ating
pananampalataya at ihanda ang “spiritual heredity” sa mga taong lumalapit sa
atin.
